پس از كشف ميكروب ها، مواد ضد عفوني و رفع كننده آلودگي وارد عرصه هاي مختلف پزشكي گرديد و با گذشت زمان نياز به استفاده از اين مواد بيشتر شد. به طوري كه پزشكان، شيميدان ها و دست اندركاران امور بهداشتي درصدد برآمدند؛ ضد عفوني كننده اي بسازند كه با داشتن خاصيت سميت انتخابي (selective toxicity) قادر باشند، علاوه بر اثر ميكروب كشي، اسپوركش نيز باشد. همچنين، بتوان از آن هم به عنوان ضد عفوني كننده و هم آنتي سپتيك استفاده نمود. با آن كه تاكنون مواد شيميايي مختلف ساخته شده و به منظور كنترل آلودگي هاي سطحي به كار رفته اند. با اين حال وقايع سال هاي اخير ضرورت ساخت تركيبات جديد ضد عفوني كننده و رافع آلودگي هاي شيميايي، ميكروبي و راديواكتيو را ايجاب كرده است. با توجه به اين موضوع، هدف اين مقاله مروري بررسي و نحوه ساخت و كاربرد مواد ضد عفوني كننده جديد مي باشد.
معروفترين، جديدترين و موثرترين تركيب ضد عفوني كننده جديد فوم (foam) نامگذاري شده است. اين تركيب اغلب تشكيل شده است از يك ماده توليد كننده كف مثل پراكسيد هيدروژن و يك ماده پاك كننده مانند يك دترجنت كه در حالت برهم زدن تحت شرايط بازي ساخته شده است.
نتايج بررسي ها نشان داده است، فوم به عنوان يك ماده ميكروب كش و نيز يك اسپوركش قابليت كاربرد به عنوان رفع آلودگي در سطوح بي جان (سطح اشيا) و جاندار (سطح بدن جانداران) را دارد. اين تركيب از قدرت ضد عفوني كنندگي بسيار بالايي برخوردار بوده و در عرض چند دقيقه اسپورهاي باسيلوس آنتراسيس (Bacillus anthracis) را نابود مي كند. همچنين قادر است، عوامل شيميايي از جمله: سارين، سومان، تاين و خردل را خنثي نمايد. همچنين با ايجاد تغييرات در تركيب شيمايي آن مي توان از آن به عنوان رافع آلودگي هاي راديواكتيو استفاده كرد. علاوه بر اين ها، پايداري اين تركيب در حد مطلوب گزارش شده است.
در هر حال، فوم از تركيباتي مي باشد كه قابليت كاربرد سه گانه را دارا مي باشد. از اين رو، اين مقاله ضمن بررسي ويژگي هاي فوم راه كارهاي لازم براي تهيه و كاربرد آن را ارايه مي نمايد.
منبع: https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=6625